Mièja-Gauta o Lo gentilòme de veire (Broché)

Mièja-Gauta (La gentilome de veine) apareis en 1989 dins la lista de las obras per paréisser que figura dins la prumièira edicion de Medelha. Trètze ans puoi, en 2002, Max Roqueta me parlèt d'aquel vast roman qu'avià escrich per bocins sus de desenats d'annadas. Lo metià en ordre. Las darrièiras annadas de sa vida, l'autor menèt a son acabament aquel vast roman que considerava a bèles uolhs vesents coma una de sas obras importantas. Dins la tièira dels documents inediches, en 2005, après la mort de l'escrivan, s'atrobava en bona plaça aquela espessa plega de fuolhs. Mièja-Gauta tal que l'avém ara entre las mans es un libre dau ritme planièr, de la construccion volontàriament neblosa, que l'autor, se vei, l'a remanejat trenta ans de temps coma un palimpsèst. A mon vejaire, Mièja-Gauta es una de las obras màgers de Max Roqueta. Ten una plaça centrala dins l'edifici, e n'esclaira mai d'un aspècte. Es tanben una faula de tot l'engatjament d'escrivan d'aquel autor, utopic acarnassiment a donar una cara a una cultura sens cara. Coma los patetics gentilomes de veire que ges de dire pot pas enclaure. Magicians e maudiches. E aquela quista abotis a culir una voluptat requista sus l'orle dau nonrés.