Widmontologie nowoczesności - Genezy

Czy nadszedl czas na widmowe przepisanie nowoczesnosci? Czy powidoki i echa sa figurami naszej historii? Czy fantomowa ontologia pozwala pomyslec inne formuly relacji miedzy zyciem a smiercia, podmiotem a obiektem, spojrzeniem a dzwiekiem, jezykiem a rzeczywistoscia? Oto pytania, które niczym pojeciowe zjawy powracaja w póznonowoczesnym swiecie. Ksiazka ta stanowi próbe sprostania archeologicznemu wymaganiu, jakie stawia przed nami problem spektralnej genezy aktualnosci.
Uzywajac narzedzi teorii krytycznej, psychoanalizy i dekonstrukcji, autor koncentruje sie wokól jednego dialektycznie rozumianego problemu, czyli widmowej zródlowosci doswiadczenia oraz jego zródlowej widmowosci. Zarazem jednak, pracujac na konkretnych przykladach szeroko rozumianych tekstów kultury, wypracowuje strategie analityczna, dzieki której odslania sie wielosc i niejednorodnosc widm, represjonowanych dotad przez kulture.