Verloren in tijd | Deel II - Verloren in Tijd, #2

Als Yvette verder in de grimoires van haar overleden moeder leest, komen haar dromen en visioenen tot leven. De verhalen trekken haar steeds dieper in de duisternis van de geschiedenis. Alles wat fictie zou moeten zijn, blijkt een angstige werkelijkheid te worden. Naarmate het verhaal verder gaat, lijkt het dat de geschiedenis zijn demonen tot leven roept en treden zij door bloedige rituelen Yvettes wereld binnen.
Zijn de schaduwen die het licht niet kunnen verdragen wel leeg? Of is het een geheime schuilplaats voor ogen die ons gadeslaan? Waar wachten ze op? Op het openen van een deur die nooit open zou mogen gaan. Yvette wordt door deze schaduwen tot een onherroepelijke daad gedwongen. De Athame blijkt niet het wapen te zijn wat de grimoires hadden verteld. Nu is er geen weg meer terug en gaan heden en verleden met elkaar de strijd aan. Een strijd die al eeuwen wordt voorspeld en de gehele mensheid met zich meesleept.
Oude mythes hadden deze donkere bladzijde van de mens al beschreven en nu blijkt de mens niet alleen in het universum te zijn en en laat een duistere macht zijn ware gezicht zien. Nu is niemand meer veilig.