Przepustka od Pana Boga

Gdy w gre wchodzi zycie twojego dziecka, nie ma rzeczy niemozliwych Poczatek lat osiemdziesiatych dwudziestego wieku w Polsce to burzliwy okres karnawalu Solidarnosci i mroczny czas stanu wojennego. W tych realiach osadzona jest opowiesc o milosci dwojga ludzi, którzy marza o szczesciu i wspólnym zyciu. Michal Roginski, mlody ambitny oficer z zasadami, staje sie niewygodny dla aparatu partyjno-politycznego w swojej jednostce w Warszawie.
Zostaje skierowany do zielonego garnizonu, co oznacza rozlake z ukochana zona. Po wprowadzeniu stanu wojennego bierze udzial w pacyfikacji Stoczni Gdanskiej, gdzie wbrew sobie musi stanac naprzeciwko walczacych o swoje prawa zwiazkowców. Przed Michalem wiele wyzwan i dylematów moralnych, jednak najwazniejsze decyzje jeszcze przed nim. Jego córka rodzi sie z wada serca, uratowac moze ja jedynie kosztowna operacja za granica.
Rozpoczyna sie walka o zycie dziecka. Roginski zderza sie z obojetnoscia, zla wola, biurokracja, ale takze interesownoscia wladz komunistycznych. Dla swoich najblizszych jest jednak w stanie zrobic wszystko... Polecam te powiesc uwadze Czytelników z trzech zasadniczych powodów. Po pierwsze ze wzgledu na swietnie oddane realia. Dla starszych odbiorców moga one stac sie swoista "podróza sentymentalna" do czasów, gdy nedza i szarzyzna mieszaly sie z brutalnoscia i groteska, a dla mlodszych - nieocenionym zródlem wiedzy o póznym PRL-u.
Po drugie Autor starannie ukazuje historyczne tlo: karnawal Solidarnosci, dzialania sluzb oraz pierwsze miesiace stanu wojennego, z pomijanej zwykle przez badaczy perspektywy uczestnika tych waznych wydarzen - oficera Wojska Polskiego. Wreszcie po trzecie: bohaterowie tej powiesci to zwykli Polacy, ukazani z talentem prawdziwego realisty, z pasja i pisarska sympatia, oraz wplatani w splot zdarzen, których pozorna banalnosc stopniowo zmierza do niezwykle dramatycznej kulminacji... Wojciech Czaplewski, pisarz, krytyk literacki Jan Sleszynski - urodzil sie w Olsztynie w 1949 roku, gdzie spedzil mlodosc.
W 1969 dostal sie do Wyzszej Szkoly Marynarki Wojennej, a w grudniu 1970 roku byl swiadkiem tragicz-nych zajsc w Gdyni. Dramat tych dni opisal w swojej pierwszej powiesci "Czyszczenie broni". Jako oficer Marynarki Wojennej pelnil sluzbe na okretach i róznych stanowiskach sztabowych. Obecnie jest na emeryturze i mieszka w Korzystnie w gminie Kolobrzeg. W swoich powiesciach opisuje przelomowe lata w najnowszej historii Polski, starajac sie obalac mity zwiazane z tamtymi wydarzeniami.