Pożegnanie z Marią

Dzien z zycia inteligenckiej mlodziezy w czasie wojny. Narrator Tadek i jego narzeczona Maria rozmawiaja o poezji. Bylaby to scena sielanki, gdyby nie to, ze zza okien widac palaca sie Warszawe. Mlodzi - choc wyraznie przeznaczeni do innych celów - zajmuja sie produkcja i sprzedaza bimbru czy kradzieza wapna. Gdy zalatwiaja sprawy na miescie, rozpoczyna sie lapanka... Poruszajace opowiadanie inspirowane doswiadczeniami autora.
Tytulowy utwór calego zbioru Borowskiego o tematyce wojennej. Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, wiezien obozów Auschwitz i Dachau. Pobieral nauke na tajnych kompletach, po czym rozpoczal studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Byl zwiazany z Maria Rundo, która stala sie pierwowzorem bohaterki opowiadan zebranych w cykl "Pozegnanie z Maria".
Wieziony na Pawiaku, niedlugo potem trafil do Auschwitz, skad zostal wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a nastepnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wzial slub z Maria, wstapil do Polskiej Partii Robotniczej i zaangazowal sie w aktywna dzialalnosc komunistyczna. Zmarl na skutek zatrucia gazem, stad podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powazkach. Przed wojna tworzyl poezje w nurcie katastrofizmu, w swoich opowiesciach obozowych sportretowal "czlowieka zlagrowanego".