Potop (II część Trylogii)

Andrzej Kmicic, mlody chorazy, przybywa na Laude, by zgodnie z ostatnia wola Herakliusza Billewicza poslubic jego wnuczke Olenke. Dziewczynie nie odpowiada hulaszczy styl zycia Kmicica, ani poglady polityczne wybranka. Opowiada sie on po stronie Radziwillów, którzy wspieraja Szwedów w najezdzie na Rzeczpospolita. Narzeczony Olenki pod zmienionym nazwiskiem, jako Babinicz, stara sie zrehabilitowac w walce.
Odegra niebagatelna role w obronie Jasnej Góry. Akcja powiesci obejmuje dwa pierwsze lata potopu szwedzkiego (1655-1657). Podobnie jak w dwóch pozostalych czesciach Trylogii, Sienkiewicz tworzy rozlegle opisy wielkiej Rzeczpospolitej, a w jego opowiesci pojawiaja sie postacie historyczne. Autor rozbudza w czytelnikach ducha patriotyzmu i dodaje otuchy rodakom zyjacym pod zaborami. "Potop" jest druga czescia Trylogii pisanej ku pokrzepieniu serc.
W jej sklad wchodza jeszcze: "Ogniem i mieczem" oraz "Pan Wolodyjowski".