Pogoda w czasach romantyków

W romantyzmie nie traktowano "pogody" jako zjawiska tylko meteorologicznego. Przypisywano jej znaczenia symboliczne. Dlatego juz sam tytul ksiazki daje sie czytac w planie doslownym i metaforycznym. Znane jest zainteresowanie romantyków przyroda-materia pogody i ekstremalnymi zjawiskami. Wiadomo, ze "ladna pogoda" nie nalezala do romantycznych upodoban. Burze, pioruny i blyskawice, wybuchy wulkanów byly przedmiotem fascynacji.
W literaturze zjawiska te - jak czytamy we wstepie do ksiazki - "stanowily sugestywny ekwiwalent uczuc i nastrojów, istotny rys kolorytu lokalnego, znak boskiej ingerencji i mistycznych tajemnic natury, a takze uzyteczna metafore w politycznej aluzji". Autorka jednak nie idzie tym tropem. Zaweza temat. Interesuje ja glównie sfera meteorologii, nie imaginarium romantyczne. Przywoluje teksty o charakterze dyskursywnym: rozpoznania naukowe, notatki i artykuly prasowe, wspomnienia i pamietniki, krajoznawcze relacje i opisy, zapiski meteorologiczne, ludowe przepowiednie.
Prezentuje je w osmiu dzialach Antologii zatytulowanych: W nauce, W prasie, Na co dzien, W podrózy, Na wojnie, Przyjemnosci, Zjawiska niezwykle i ekstremalne, Przesady. Bogaty dobór bardzo róznorodnych tekstów pozwala na dosc rozlegla orientacje w zainteresowaniach romantycznego pokolenia meteorologia. (Dr hab. Anna Kurska)