Pewien żołnierz. Opowieści szkolne

"Jak uczylem sie podczas okupacji" - temat wypracowania szkolnego naklonil uczniów pewnego profesora do osobistych opowiesci na temat codziennego zycia podczas II wojny swiatowej. Tadeusz Borowski zebral te rekopisy, przeczytal i na ich podstawie stworzyl zbiór opowiadan, w których mlodzienczy, prostoduszny, niewinny narrator zdaje sprawozdanie ze spolecznych niesprawiedliwosci, srodowiskowych napiec czy subtelnych sposobów lamania zyciorysów ludzi mieszkajacych pod okupacja.
Doskonala lektura dla czytelnika poszukujacego zródla informacji na temat wojennej codziennosci z dala od frontu walki. Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, wiezien obozów Auschwitz i Dachau. Pobieral nauke na tajnych kompletach, po czym rozpoczal studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Byl zwiazany z Maria Rundo, która stala sie pierwowzorem bohaterki opowiadan zebranych w cykl "Pozegnanie z Maria".
Wieziony na Pawiaku, niedlugo potem trafil do Auschwitz, skad zostal wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a nastepnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wzial slub z Maria, wstapil do Polskiej Partii Robotniczej i zaangazowal sie w aktywna dzialalnosc komunistyczna. Zmarl na skutek zatrucia gazem, stad podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powazkach. Przed wojna tworzyl poezje w nurcie katastrofizmu, w swoich opowiesciach obozowych sportretowal "czlowieka zlagrowanego".