Pamięć i afekty

Rozpoznania zawarte w tomie podpowiadaja, iz nowa humanistyka, która mozna nazwac nowa filozofia doswiadczenia, afirmuje obecnosc nieuchronnej nieciaglosci w naszym mysleniu, uwalnia od prymatu "rzeczy pierwszych" i od zagadki finalnego znaczenia. Uznaje znakowy charakter doswiadczenia, ale i podkresla jego wymiar afektywny, organizujacy nasza psychike. Wychodzi wiec poza tekst zapisujacy doswiadczenie , kwestionuje post-strukturalistyczne przekonanie, iz "nie ma nic na zewnatrz tekstu".
Ponownie poddaje pod rozwage sprawe arbitralnosci znaku i pokazuje, ze dramat reprezentacji wynika nie tylko z samej natury znakowosci. Znak jest sygnatura z wpisanym w nia afektem, który zakotwicza go niejako zródlowo, choc sam pozostaje dyskretny, albo jaki sie pod postacia swego sladu, na co dzien przez nas utozsamianego z samym afektem, przedstawic i zachowac w pamieci cos, co istnieje momentalnie, opiera sie badz uchyla reprezentacji, nie pozostawia trwalego sladu, albo istnieje wylacznie w jednowymiarowym, czysto negatywnym przedstawieniu zacierajacym wielowymiarowosc doswiadczenia? Teksty pomieszczone w tomie Pamiec i afekty zdaja sprawe z owych komplikacji, przyjmujacych czesto dramatyczna forme i wykraczajacych poza czysto akademicki dyskurs.
(Prof. Marek Zaleski)