O łabędziach we wiku

W jednej z nadmorskich miejscowosci zyl rybak, który wychowywal czternascioro dzieci. Jak mozna sie domyslac, nie bylo to latwe zadanie. Starsze dzieci pomagaly w utrzymaniu rodziny, a mlodsze zajmowaly sie soba nawzajem. Wsród rodzenstwa byla para, która nie rozstawala sie ze soba: piecioletnia Józia i rok starszy Janek. Wspólnie chodzili nad zatoke, by spedzac czas, wpatrujac sie w morska otchlan.
Pewnego razu daleko od brzegu dostrzegli stado "kulpsi", czyli dzikich labedzi. Z dnia na dzien pomiedzy dziecmi i ptakami zaczyna nawiazywac sie wyjatkowa wiez. Jerzy Bandrowski (1883-1940) - polski pisarz, dziennikarz, tlumacz jezyka angielskiego. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Jagiellonskim i slawistyki w Pradze. Zadebiutowal nowelami w warszawskim "Kurierze Porannym". Wspólpracowal z "Kurierem Swiatecznym", lwowskim "Slowem Polskim" i "Kurierem Poznanskim".
Byl autorem powiesci obyczajowych, sensacyjnych oraz ksiazek dla dzieci. W 1951 roku jego utwory znalazly sie na liscie pozycji objetych cenzura i wycofano je z polskich bibliotek. Prywatnie byl bratem pisarza Juliusza Kadena Bandrowskiego.