Kolejny raz Tadeusz Borowski zabiera czytelnika w miejsce, gdzie nikt nie chcialby trafic w rzeczywistosci - za brame obozu koncentracyjnego. Opis codziennosci... > Lire la suite
Kolejny raz Tadeusz Borowski zabiera czytelnika w miejsce, gdzie nikt nie chcialby trafic w rzeczywistosci - za brame obozu koncentracyjnego. Opis codziennosci w sytuacji permanentnego zagrozenia zycia daleki jest od patosu, a nawet wspólczucia - ofiary, gdy tylko nadarzy sie okazja, plynnie zamieniaja sie w katów. Powsciagliwy, rzeczowy styl autora wyklucza ocene czy moralizatorstwo, prezentuje rzeczywistosc taka, jaka byla - brutalna, bolesna, prawdziwa. Pozycja obowiazkowa dla czytelnika zainteresowanego codziennoscia wojenna.
Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, wiezien obozów Auschwitz i Dachau. Pobieral nauke na tajnych kompletach, po czym rozpoczal studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Byl zwiazany z Maria Rundo, która stala sie pierwowzorem bohaterki opowiadan zebranych w cykl "Pozegnanie z Maria". Wieziony na Pawiaku, niedlugo potem trafil do Auschwitz, skad zostal wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a nastepnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wzial slub z Maria, wstapil do Polskiej Partii Robotniczej i zaangazowal sie w aktywna dzialalnosc komunistyczna. Zmarl na skutek zatrucia gazem, stad podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powazkach. Przed wojna tworzyl poezje w nurcie katastrofizmu, w swoich opowiesciach obozowych sportretowal "czlowieka zlagrowanego".