Magnetyzm

Antologia poswiecona jest doktrynie magnetyzmu zwierzecego, której podstawy sformulowal pod koniec XVIII wieku Franz Anton Mesmer. Choc okreslany dzis mianem pseudonauki, magnetyzm zwierzecy wywarl ogromny wplyw na dziewietnastowieczna kulture Zachodu, a dzialalnosc Mesmera i jego uczniów pozostaje waznym rozdzialem w historii badan nad hipnoza. Fragmenty zawarte w antologii zaczerpniete zostaly z utworów literackich, rozpraw naukowych i filozoficznych, prasy, prywatnej korespondencji.
Najstarszy tekst pochodzi z 1775 roku (list Mesmera do Johanna Christopha Unzera d'Altona), najmlodszy - z 1930 roku (nowela Tomasza Manna Mario i czarodziej). Zgromadzeniu w jednym miejscu wyimków z tak róznorodnych gatunkowo i odleglych czasowo zródel przyswiecala idea stworzenia katalogu obrazów i tropów, charakterystycznych dla pewnego imaginarium, które z czasem powstalo wokól seansów magnetycznych.