Holokaust - Auto(tanato)grafie

Celem, jaki stawia sobie autorka, jest opisanie trzech odrebnych zjawisk w pismiennictwie o Zagladzie, których status mozna okreslic jako kontrowersyjny badawczo, peryferyjny, a co sie z tym wiaze, zmuszajacy do dokonania istotnych rewizji w obrebie przyjetych rozstrzygniec badawczych: eseistyki, literackiego zapisu kobiecego doswiadczenia Zaglady i autobiografii historyków Holokaustu. W kazdym z omówionych przypadków w odmienny sposób zdefiniowano marginalnosc/niekanonicznosc analizowanego zjawiska.
W pierwszej czesci kryterium róznicujacym jest klasyfikacja genologiczna utworów, ich usytuowanie na mapie gatunków dominujacych w pismiennictwie o Zagladzie. W czesci drugiej marginalnosc ma wymiar genderowy, zarówno w odniesieniu do doswiadczenia granicznego, jak i tekstu. Autorka poddaje tu analizie kobiece autobiografie czasów wojny, a takze postmemorialne utwory autorek "drugiego pokolenia literatury i sztuki Holokaustu", zadajac pytanie o stosunek tych dziel do androcentrycznego tekstu wojennego.
Wreszcie, w czesci ostatniej kryterium badawczej peryferyjnosci czy marginalnosci definiowane jest jako skomplikowanie relacji podmiotowo-przedmiotowych okreslajacych pozycje badacza, która znamionuje uwiklanie w przedmiot naukowego namyslu.