Zdobywanie jedzenia, unikanie kary, wymiana dóbr - wokól tego kreci sie zycie w obozie koncentracyjnym. Narrator opisuje jeden, przykladowy dzien wiezniów... > Lire la suite
Zdobywanie jedzenia, unikanie kary, wymiana dóbr - wokól tego kreci sie zycie w obozie koncentracyjnym. Narrator opisuje jeden, przykladowy dzien wiezniów takiego miejsca - a ogrom ich cierpienia i niewyobrazalne historie, których staja sie bohaterami, moglyby zapelnic cale dekady. Autor nie psychologizuje, unika oceniania. Nikt z nas w koncu nie wie, jak daleko jest sie w stanie posunac, by zdobyc kromke chleba, dopóki nie doswiadczy prawdziwego glodu i ponizenia. Jedno z opowiadan wchodzacych w sklad zbioru "Pozegnanie z Maria".
Tadeusz Borowski (1922-1951) - polski poeta, pisarz, publicysta, przedstawiciel pokolenia Kolumbów, wiezien obozów Auschwitz i Dachau. Pobieral nauke na tajnych kompletach, po czym rozpoczal studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Byl zwiazany z Maria Rundo, która stala sie pierwowzorem bohaterki opowiadan zebranych w cykl "Pozegnanie z Maria". Wieziony na Pawiaku, niedlugo potem trafil do Auschwitz, skad zostal wywieziony do obozu Natzweiler-Dautmergen, a nastepnie do Dachau-Allach. Po powrocie do Warszawy wzial slub z Maria, wstapil do Polskiej Partii Robotniczej i zaangazowal sie w aktywna dzialalnosc komunistyczna. Zmarl na skutek zatrucia gazem, stad podejrzenie samobójstwa. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powazkach. Przed wojna tworzyl poezje w nurcie katastrofizmu, w swoich opowiesciach obozowych sportretowal "czlowieka zlagrowanego".