Bizitzea edo soilik existitzea 3 - Pozik nago?

Eduard Wagner Baliteke liburua goxo samarra atera izana, bertan azaltzen dena, baina dena bertan esaten den bezala gertatu zen. Ziur memoria asko daudela eta hauek dira agian bizitza normala zela esan dezakezunak, baina hau da nire existentzia nola bizi izan nuenaren ikuspegia ere. Baina horrek ez du esan nahi nire inguruko edo antzeko inori leporatzen diodanik, dena nire erabakietan oinarritzen dela baizik.
Garai hartan ezin nuen epaitu ongi ala oker zeuden, baina gero bakarrik. Denboraren %95ean horrela egitea erabaki nuen. Zerbait esango zidaten ala ez beste galdera bat da. Baina, zalantzarik gabe, nire bizitzaren amaierara arte egongo dena, edozein formatan, pertsona batek pertsonaia hiltzea duen beste norbaitengan pentsatzea da, beharbada bere ibilbideari bultzada bat emateko. Garai hartan gertakariak eta ez kalkuluak finantzatik botere judizialera gertakari gisa pasatu izan balira, ziurrenik nire bizitzak beste bide bat hartuko zuen.
Lege-hauste batzuen errudun nintzela arrazoi honetatik aurkitu bazen ere, nire bizitzaren amaiera arte errugabea izango naizela sinetsita nago. Nire semea babestea erabaki nuen nire planteamenduarekin. Pentsa dezakezu orain nahi duzuna, nik neuk erabaki dut bide egokia, bestela agian gaur ez da nire semea bizirik egongo. Ezin dut zertan erantzun gaur egungo bizitzarekin pozik nagoen ala ez, oso ikuspuntu pertsonala dela uste baitut.
Pozik nago. Zergatik? Alde batetik, nire existentzia orain lasai doa jada bizi ahal izan nuenarekin alderatuta, bestetik oso pozik nago 3 hamarkada baino gehiago bidelagun izan ninduen menpekotasuna kentzea lortu nuelako. Ez dakit nola gertatu zen 2014an. Botere handiagoa ote zen edo nire buruari aitortu nahi nion baino suizidiotik gertuago nengoela. Dena den, ez dut zalantzan jarriko. Beharbada, ematen ari naizen guztia batentzat edo bestearentzat baliagarria izan daitekeen esperientzia da.
Baina horrek ez du esan nahi biziko nukeena gaitzesten dudanik, ez, aitzitik. Bitartean bizitzako sei hamarkadetan momentu ederrak ere izan dira, zalantzarik gabe, eta burura etortzen zaizkidan besteetako bat nire semearen jaiotza da. Zuk zeuk epaitu existentzia honek bizitzea merezi duen ala ez.