Antropologia lasu - Leśnicy a percepcja i kształtowanie wizerunków przyrody w Polsce

Czym jest las i kto ma prawo o nim mówic? W antropologii srodowiska, a zwlaszcza antropologii lasu, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Autorka wykorzystuje badania etnograficzne oraz analize procesów "instytucjonalizacji natury", by pokazac, ze w polskim lesnictwie las nie jest kategoria dana i niezmienna, ale powstaje w wyniku zderzenia dzialan i dyskursów, rozlicznych temporalnosci, a takze czynników pozaludzkich.
Ksiazka opisuje dynamiczne dzialania, za pomoca których las, przyroda, srodowisko staja sie niezbednymi kategoriami dla zrozumienia spoleczenstwa. Rezultatem tego podejscia jest charakterystyka szesciu wizji lasu zidentyfikowanych i opisanych w ramach wspólczesnego polskiego lesnictwa. Zamiast jednej definicji lasu czytelnik otrzymuje las wizji, las symboli. Ksiazka rzuca wyzwanie nie tylko stereotypom dotyczacym postrzegania lasu, pracy lesników i panstwowego nadzoru nad zasobami naturalnymi, ale jest przede wszystkim analiza przeobrazen zachodzacych we wspólczesnej percepcji i konceptualizacji srodowiska naturalnego.
Jej celem jest przyjrzenie sie ewolucji w relacjach czlowiek-natura, oraz wspólczesnym przeobrazeniom w teoretycznym ich ujmowaniu.